- Czyli wy też to widzicie? Te stwory chodzące po ulicach i udających ludzi? Czasem mam wrażenie że oni wiedzą że ja ich widzę.- wyznała dziewczyna.
-Widzimy- wtrącił się Roth co mnie zaskoczyło, zwłaszcza że od dłuższego czasu uparcie patrzył w jedno miejsce- i oni też o tym wiedzą.I prawdopodobnie myślą tylko o tym jak cię zabić
-Roth- oburzyłam się, nie mam pojęcia co go ugryzło ale nie może straszyć dziewczyny.
-A co może tak nie jest? Ale sądzę że ona nie ma się czego obawiać, i chyba lepiej by było gdyby sobie już poszła.
-Nie możesz jej stąd wyrzucić...
-Ja tu jestem- wtrąciła się Erika- może wrócę jak się dogadacie.
-Nie ma mowy, nigdzie nie idziesz, siadaj. - powiedziałam wkurzona na Rotha ale te słowa chyba lekko przeraziły dziewczynę.- znaczy jak chcesz to możesz iść, przecież nie będziemy ciebie więzić, ale nie ma takiej potrzeby, Roth ma po prostu gorszy dzień.- szybko sprostowałam.- możemy ci pomóc a ty nam.
-To raczej nie ona potrzebuje pomocy- stwierdził cicho ale na tyle głośno byśmy usłyszały.
-Możesz się już zamknąć- fuknęłam.
-Jasne, ale by pózniej nie było że nie ostrzegałem- nie rozumiałam o co mu chodzi ale tak jak obiecał już się nie odezwał, a dziewczyna stąd nie uciekła, jeszcze. W sumie nie byłam pewna jak jej o wszystkim powiedzieć aby jej nie wystraszyć i aby nie uznała nas za świrów.
-A więc tak widzimy ich i oni pewnie o tym wiedzą, i akurat z tym że woleli by się nas pozbyć Roth miał rację ale trochę to wyolbrzymił. A my wiemy jak się bronić.Nie wiem jakie istoty ciemności spotkałaś ale jest ich cała masa, demony, wampiry, wilkołaki, czarownice. Są niebezpieczne i trudne do zabicia, ale każde z nich ma jakąś słabą stronę a te mamy spisane w księgach- wyjaśniłam podając jej jedną z ksiąg, które znalezliśmy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz